- müqəddimə
- ön söz
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
müqəddimə
Look at other dictionaries:
müqəddimə — is. <ər.> Hər hansı bir əsərin başlanğıcı, giriş hissəsi. Kitabın müqəddiməsi. Müqəddiməni oxumaq. Müqəddimə çalındıqdan sonra pərdə qalxır. – <Məsumə> «Kəlilə və Dimnə»nin müqəddimələrini yenidən oxuyurdu. B. Bayramov. // Əsil… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müqəddiməsiz — sif. və zərf Müqəddiməsi olmayan, birbaşa başlanan, girişsiz. Müqəddiməsiz danışmaq. Müqəddiməsiz əsər. – Həbib isə ürək sözünü müqəddiməsiz deməyə çətinlik çəkdiyindən bu cür başladı. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müqəddim — ə. təqdim edən; verən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müqəddimə — ə. 1) qabaq hissə (gəmidə, qatarda və s.); 2) ərəfə; 3) ön söz, giriş; 4) preambul … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bərdaşt — is. <fars.> mus. Azərbaycan muğamlarının giriş hissəsini təşkil edən müqəddimə formalarından birinin adı. Rast bərdaştla başlayır. – Muğamın bütün pərdələri bərdaştda ifadə olunur. Bu hissəyə müqəddimə də deyilir. (Qəzetlərdən) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dibaçə — is. <fars.> ədəb. 1. Keçmişdə: kitabın qızıl suyu ilə nəqşlərlə bəzənmiş müqəddiməsi, ilk səhifələri. 2. Giriş, müqəddimə. Füzuli divanının «Dibaçə»si. // Məc. mənada. <Mirzə Fətəli:> Sözünü buyur, dibaçə lazım deyil. Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uvertü ra — <fr. ouvertura> Operanın, baletin və s. nin müqəddiməsi. «Koroğlu» operasının uvertürası. – Ümumiyyətlə, opera əsərləri simfonik orkestr tərəfindən hələ pərdə açılmazdan əvvəl ifa edilən uvertüra, ya da introduksiya (müqəddimə) ilə başlanır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dibaçə — f. 1) müqəddimə, giriş; 2) qədim kitabların naxışlarla bəzəkli və zərli ilk səhifələri … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
istehlal — ə. 1) anddan, vəddən, verilən sözdən və s. azad etmə; halal etmə; 2) halal sayma; 3) halallaşma ə. nitqin müqəddiməsi, giriş hissəsi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
sərdəftər — f. 1) dəftərin başında, əvvəlində olan, yazılan; 2) giriş, müqəddimə; 3) baş ruhani … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xütbə — ə. 1) cümə, bayram və s. günlərdə məsciddə dini məzmunda söylənən nitq; 2) kitab və ya məqalənin başında gözəl xətlə yazılmış müqəddimə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
